Kapłaństwo zaś Jezusa Chrystusa jest pierwszym źródłem i nieustannym, niezmiennie skutecznym wyrazem tej troski o zbawienie, która pozwala nam patrzeć na Niego właśnie jako na Dobrego Pasterza. (św. Jan Paweł II, List do Kapłanów, 1979).

Przewielebni Kapłani!

Dniem upamiętniającym ustanowienie sakramentu kapłaństwa przez Chrystusa jest Wielki Czwartek. W katedrze elbląskiej po raz kolejny odnowiliście swe przyrzeczenia kapłańskie złożone z chwilą święceń prezbiteratu.

Życie księdza jest piękne – to życie blisko Boga. Kapłani nieustannie obcują z Nim, by Go – Nieustającą Światłość – dawać w najciemniejsze zakamarki świata. Bardzo często Wasze wyrzeczenia i ofiary są nie dostrzegane przez nikogo, bo – w cichości – pracujecie w owczarni Pańskiej. Podziwiamy Wasze dzielne mierzenie się z wyzwaniami  dzisiejszego świata i determinację w głoszeniu Słowa Bożego –
 i za to serdecznie dziękujemy.

Z każdym dniem umacniajcie się w swoim życiowym powołaniu, aby ta droga, którą kroczycie, prowadziła Was coraz bliżej naszego Pana, była przepełniona żywą wiarą i chęcią pomocy bliźnim, wspólnotom- ludziom, do których zostaliście posłani. W chwilach trudu i zwątpienia – pamiętajcie – świat zawsze będzie potrzebował Boga – a więc Wasza praca nigdy nie pójdzie na marne.

Nasze życzenia łączymy z  zapewnieniem o modlitwie – nieustannie pamiętamy o Was. Szczęść Boże!

Alumni Wyższego Seminarium Duchownego w Elblągu.